Mówiące artefakty. Projektowanie jako uspołeczniona ekspertyza w dobie antropocenu

StatusPost-Print
Simple item page
dc.abstract.plWspółczesne problemy naukowej kultury eksperckiej, takie jak zbyt abstrakcyjny sposób komunikowania wyników badań, apraktyczność wiedzy eksperckiej czy produkowanie wiedzy w służbie partykularnych interesów sprawiają, że ekspertyza naukowa stała się tylko jedną z możliwych opowieści o świecie. Artykuł przedstawia projektowanie spekulatywne jako formę poznania, produkcji wiedzy i komunikacji. W dobie antropocenu, projektowanie spekulatywne dociera nie tylko do umysłu, ale także do wyobraźni, afektów i ciał obywateli. Kulturowa analiza wybranych przykładów pokazuje, że projektowanie spekulatywne za pomocą „mówiących artefaktów” wytwarza wiedzę posthumanistyczną oraz może skutecznie uspołeczniać dyskusję wokół antropocenu i wpływać na zbiorową wyobraźnię ekologiczną.
dc.affiliationWydział Projektowania w Warszawie
dc.affiliationInstytut Nauk Społecznych
dc.contributor.authorRosińska, Monika
dc.date.access2025-06-23
dc.date.accessioned2025-06-23T07:08:20Z
dc.date.available2025-06-23T07:08:20Z
dc.date.created2024-11-19
dc.description.accesstimebefore_publication
dc.description.versionfinal_author
dc.identifier.issn0867-0633
dc.identifier.urihttps://share.swps.edu.pl/handle/swps/1530
dc.languagepl
dc.pbn.affiliationnauki socjologiczne
dc.rightsOther
dc.rights.questionYes_rights
dc.share.articleOPEN_REPOSITORY
dc.subject.plkultura ekspercka
dc.subject.plnauka
dc.subject.plantropocen
dc.subject.plprojektowanie
dc.subject.pl„mówiące artefakty”
dc.subject.plwiedza posthumanistyczna
dc.swps.sciencecloudnosend
dc.titleMówiące artefakty. Projektowanie jako uspołeczniona ekspertyza w dobie antropocenu
dc.title.journalTeksty Drugie
dc.typeJournalArticle
dspace.entity.typeArticle