Zwłoki ludzkie w świetle polskiego prawa

StatusVoR
Simple item page
cris.lastimport.scopus2025-06-06T03:13:47Z
dc.abstract.enThe goal of the authors was to verify the hypothesis, that the Polish law does not define the concepts of the human corpse and remains precisely enough. It is also unclear whether the protection of the respect for the deceased is concerned with protecting the personal interests of the diseased person or the right of relatives to honour this person. While researching this matter and the issue of currently allowed burial practices we used the method of dogmatic analysis of several Polish laws that are concerned with dealing with the body of a deceased person (organ harvesting for transplantations, criminal behaviour towards the corpse, allowed burial forms and specific religious or artistic practices, concerned with the human corpse). We considered the issue of the moment, in which the human body becomes a corpse and whether this concept also applies to human foetuses, parts of human remains and embryos created in vitro. We advocate for a wide understanding of the concept of human corpse. We acknowledge that after an individual’s death their personal interests are not protected, unless they can be attributed to a person, whose personal interest is the memory of the deceased. However, mainly because of the concern for public morality, many behaviours towards a human corpse in the public space should not be allowed. The concept of an artifact can be applied to a human corpse du tot the passing of time. An indicator is a lasting memory about a certain person or a certain historical event, remains can be considered an artifact after such memory has ceased to exist. In the modern world, the creation of new relics seems unjustified. When it comes to anonymous persons, public display of their bodies as an artifact should not be allowed due to the respect given to human corpses in the cultures of almost all societies. The conclusion of considering new funeral practices, is postulating for a wide permission of them, unless there are cultural, sanitary or ecological issues in the way.
dc.abstract.plAutorzy postawili sobie zadanie zweryfikowania hipotezy, że pojęcie zwłok i szczątków ludzkich nie jest w polskim prawie dostatecznie precyzyjnie określone. Nie jest też jasne czy ochrona czci zmarłego dotyczy dóbr osobistych osoby zmarłej czy też prawa osób najbliższych do pamięci o tej osobie. W badaniu tych kwestii oraz zagadnienia obecnie dozwolonych form pochowania zwłok posłużyliśmy się metodą analizy dogmatycznej szeregu polskich ustaw, które odnoszą się do postępowania wobec ciała człowieka zmarłego (pobierania części ciała do przeszczepów, zachowań przestępnych w stosunku do zwłok, form pochówku, a także specyficznych praktyk religijnych lub artystycznych, których przedmiotem są ludzkie zwłoki). Rozważamy nadto kwestie momentu, w którym ciało człowieka staje się zwłokami i czy to pojęcie odnosi się także do płodów ludzkich, części ludzkich zwłok i zarodków wytworzonych in vitro. Opowiadamy się za szerokim rozumieniem pojęcia zwłoki ludzkie. Wprawdzie po śmierci człowieka nie są chronione jego dobra osobiste, chyba że można je odnieść do osoby, której dobrem osobistym jest pamięć o zmarłym, to jednak ze względu przede wszystkim na moralność publiczną cały szereg zachowań w przestrzeni publicznej wobec zwłok ludzkich nie powinno być dopuszczalne. Pojęcie artefaktu w odniesieniu do zwłok ludzkich może być odnoszone w związku z upływem czasu. Wskazówką byłoby trwanie pamięci o konkretnej osobie lub konkretnym zdarzeniu historycznym, zwłoki mogą być uznane za artefakt po zaniknięciu takiej pamięci. We współczesnym świecie nie wydaje się usprawiedliwione tworzenie nowych relikwii. Co do osób anonimowych, publiczne pokazywanie ich ciał jako artefaktu nie powinno być dopuszczalne ze względu na cześć należną zwłokom w kulturze niemal wszystkich społeczności. Konkluzją rozważań dotyczących dopuszczenia nowych praktyk funeralnych jest postulat szerokiego ich dopuszczenia, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie względy kulturowe, sanitarne lub ekologiczne.
dc.affiliationWydział Prawa w Warszawie
dc.affiliationInstytut Prawa
dc.contributor.authorGardocka, Teresa
dc.contributor.authorJagiełło, Dariusz
dc.date.access2023-09-23
dc.date.accessioned2023-10-16T07:10:18Z
dc.date.available2023-10-16T07:10:18Z
dc.date.created2023-08-04
dc.date.issued2023-09-23
dc.description.accesstimeat_publication
dc.description.physical49-62
dc.description.versionfinal_published
dc.description.volume61
dc.identifier.doi10.31648/sp.9220
dc.identifier.eissn2720-7056
dc.identifier.issn1644-0412
dc.identifier.urihttps://share.swps.edu.pl/handle/swps/74
dc.identifier.weblinkhttps://czasopisma.uwm.edu.pl/index.php/sp/article/view/9220
dc.languagepl
dc.language.otheren
dc.pbn.affiliationnauki prawne
dc.rightsCC-BY-NC-ND
dc.rights.questionYes_rights
dc.share.articleOPEN_JOURNAL
dc.subject.enlaw
dc.subject.enhuman remains
dc.subject.enburial
dc.subject.ennew funeral practices
dc.subject.plprawo
dc.subject.plzwłoki ludzkie
dc.subject.plpochówek
dc.subject.plnowe praktyki funeralne
dc.swps.sciencecloudsend
dc.titleZwłoki ludzkie w świetle polskiego prawa
dc.title.alternativeHuman remains in Polish law
dc.title.journalStudia Prawnoustrojowe
dc.typeJournalArticle
dspace.entity.typeArticle