„Proces projektowy” – o podzielaniu doświadczenia społecznego

StatusVoR
Simple item page
cris.lastimport.scopus2025-08-31T03:13:53Z
dc.abstract.enDanish anthropologist Kirsten Hastrup has declared that if “We cannot experience the world from the perspective of others, we can still share their social experience.” My own perspective in the field of design – which involves sharing the social experience of anthropologists in a number of ways – encourages me to offer a phenomenological reflection on the “design process.” My position as an anthropologist and ethnographer combining her research with teaching at a desig n school has resulted in collaboration with designers in co-taught courses, research projects, exhibitions, and publications. The different pragmatics of ethnography and education have encouraged me to develop tools for a discursive rendering of the processes in which I partake: both for my own research purposes and for designers and design students to use in reflecting on their own activities while working on their projects. “Design process” is an emic, designerly expression, defined by the most prominent writers on the topic. I attempt to reflect on its non-hylemorphic understanding of creativity and its contextualisation within the Ingoldian sense of following the material.
dc.abstract.pl„Nie możemy doświadczyć świata z perspektywy innych, możemy jednak podzielać ich doświadczenie społeczne” – napisała duńska antropolożka Kirsten Hastrup. Z perspektywy własnej obecności w polu dizajnu, która wiąże się z podzielaniem doświadczenia społecznego projektantów na różne sposoby, chciałabym zaproponować fenomenologiczną refleksję nad „procesem projektowym”. Jako antropolożka i etnografka łączę działalność badawczą z pracą dydaktyczną na uczelni kształcącej projektantów. W różny sposób współpracuję i współpracowałam z projektantami: przy prowadzeniu zajęć, w projektach badawczych, przy wystawach i wspólnych publikacjach. Z tych pragmatycznych powodów usiłuję znaleźć język pozwalający opisać procesy, których jestem częścią, jednocześnie próbując zrozumieć metody pracy z materią w różnorakiej formie. Staram się też proponować narzędzia refleksji, które mogą się okazać pomocne dla projektanta i studentów pracujących nad swoimi projektami. „Proces projektowy” to pojęcie stosowane przez samych projektantów, którego sens starali się uchwycić wszyscy najważniejsi piszący o projektowaniu autorzy. Chciałabym poddać je refleksji przez pryzmat takich jego właściwości jak nie-hylemorficzne rozumienie kreatywności oraz relacja z tworzywem, ujmowana w Ingoldowskich kategoriach „podążania za materiałem”.
dc.affiliationInstytut Projektowania
dc.affiliationWydział Projektowania w Warszawie
dc.affiliationInstytut Nauk Humanistycznych
dc.contributor.authorKlekot, Ewa
dc.date.access2023-10-07
dc.date.accessioned2023-11-17T06:54:49Z
dc.date.available2023-11-17T06:54:49Z
dc.date.created2023
dc.date.issued2023-10-07
dc.description.abstract<jats:p>„Nie możemy doświadczyć świata z perspektywy innych, możemy jednak podzielać ich doświadczenie społeczne” – napisała duńska antropolożka Kirsten Hastrup. Z perspektywy własnej obecności w polu dizajnu, która wiąże się z podzielaniem doświadczenia społecznego projektantów na różne sposoby, chciałabym zaproponować fenomenologiczną refleksję nad „procesem projektowym”. Jako antropolożka i etnografka łączę działalność badawczą z pracą dydaktyczną na uczelni kształcącej projektantów. W różny sposób współpracuję i współpracowałam z projektantami: przy prowadzeniu zajęć, w projektach badawczych, przy wystawach i wspólnych publikacjach. Z tych pragmatycznych powodów usiłuję znaleźć język pozwalający opisać procesy, których jestem częścią, jednocześnie próbując zrozumieć metody pracy z materią w różnorakiej formie. Staram się też proponować narzędzia refleksji, które mogą się okazać pomocne dla projektanta i studentów pracujących nad swoimi projektami. „Proces projektowy” to pojęcie stosowane przez samych projektantów, którego sens starali się uchwycić wszyscy najważniejsi piszący o projektowaniu autorzy. Chciałabym poddać je refleksji przez pryzmat takich jego właściwości jak nie-hylemorficzne rozumienie kreatywności oraz relacja z tworzywem, ujmowana w Ingoldowskich kategoriach „podążania za materiałem”.</jats:p>
dc.description.accesstimeat_publication
dc.description.issue2(23)
dc.description.physical95-111
dc.description.versionfinal_published
dc.identifier.doi10.51196/srz.23.5
dc.identifier.issn2083-3059
dc.identifier.urihttps://share.swps.edu.pl/handle/swps/160
dc.identifier.weblinkhttps://www.stanrzeczy.edu.pl/index.php/srz/article/view/496
dc.languagepl
dc.language.otheren
dc.pbn.affiliationsztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki
dc.rightsCC-BY
dc.rights.questionYes_rights
dc.share.articleOPEN_JOURNAL
dc.subject.endesign process
dc.subject.endesignerly ways of knowing
dc.subject.ensocial experience
dc.subject.endesign an - thropology
dc.subject.pldizajn
dc.subject.plproces projektowy
dc.subject.plwiedza projektanta
dc.subject.pldoświadczenie społeczne
dc.subject.plantropologia dizajnu
dc.swps.sciencecloudsend
dc.title„Proces projektowy” – o podzielaniu doświadczenia społecznego
dc.title.alternative“Design Process”: On the sharing of social experience
dc.title.journalStan Rzeczy
dc.typeJournalArticle
dspace.entity.typeArticle